Inmiddels ben ik d’r wel uit hoor. Ik ben dus ‘drachtig’ zoals de mensen dat zeggen. Een status van Zijn die wel even moest wennen. Het is ánders ja. Wèg mijn mooie figuurtje! En ik Wággel! Ben dik dus…
Mijn tomeloze eetlust is veranderd in een kieskeurig mondjesmaat innemen van dat wat mij zelf het beste lijkt, …vers vlees en kaas bijvoorbeeld. Die suffe brokjes laat ik staan, ik krijg toch wel wat anders. Alles voor mijn kleintjes die ik inmiddels volop voel buitelen in mijn buik.
Ik schrok me wild hoor toen ik dat vorige week voor het eerst voelde. Mijn mensen zagen mij verwonderd staren naar mijn buik. Kreeg er zelfs flinke harde buiken van! En daar schrok Saskia zich weer wild van haha.
De mensen hebben in huis van alles verschoven en er staat nu een grote mand in de kamer, werpkist noemen de mensen dat, met zachte kleedjes. Soms lig ik er even in, prima mand. Toch lig ik het liefs pal naast mijn mensen, word ik lekker geaaid. Sinds kort slaapt Saskia ‘s nachts bij me, zo gezellig. En ook wel fijn als ik een beetje onrustig wordt van al dat getrappel in mijn buik. Ik ga meestal lekker tegen haar aan liggen.
Er zijn wel een paar dingen die ik mis. Het bos bijvoorbeeld. En ravotten. Niet dat ik daar nú behoefte aan heb hoor… pff veel te moe daarvoor. Maar straks, als mijn buik weer normaal is… ga ik weer draven door het bos en spelen met allerlei vreemde vrienden! Nu scharrel ik lekker door de heerlijke tuin, beetje banjeren door de moestuin, geurtjes snuffelen, onder struikjes gluren. En daarna weer gauw naar binnen! Rust! Broeden.
Het pakketje moet nog een weekje in mijn buik blijven vertelde Saskia mij. Wat er dan gaat gebeuren is opnieuw een verrassing. Weer iets nieuws! Ik denk dat mij dat wel gaat lukken. Wil die dikke buik straks wel weer kwijt. En ik ben dol op puppy’s!! Mijn eigen puppy’s…!
We gaan het zien, nog eventjes geduld dus. Ik ga weer liggen, lekker op het matras 😉.
Nou daar hoef ik weinig aan toe te voegen. Die Dieuwke, ons lieve Dierber Famke! Ze is hoogzwanger nu. En ze doet het geweldig! En dik ook ja, inderdaad. Dit worden vast meer dan vier pupjes… We gaan het beleven, het gaat alweer razendsnel. Het is weer enorm spannend ook. Voel me denk ik zoals een moeders wiens kind een kleine krijgt, zoals je oma wordt bijna dus 🙈. Mixed feelings.
Het is geweldig, prachtig, spectaculair zelfs om leven te voelen, hartjes te horen—echt met mijn oor op haar buikje hoor je een razendsnel wekkertje tiktiktiktiktik…—zo mooi. En dus ook knetterspannend. Het moet wel allemaal maar weer goed gaan. Maar dan verman ik mezelf en spreek ik mezelf toe. Ja. Ik ben Vol Vertrouwen. Dat is echt zo.
En we passen goed op Dieuwke. We gunnen haar alle rust die nu zo nodig is, we geven haar ontspanning, lekker eten, hygiëne en alle liefde! Skip en Fay snoepen lekker mee en vinden al die kleedjes, het matras en het nieuwe orthopedische bedje ook erg prettig 😉.
Het is hier een gezellige beestenboel! Een prima status. We genieten ervan!
