Deze week vlóóg weer om!
Er werd weer volop gespeeld, gestoeid en ‘gedonderjaagd’. We moeten ze ook nu nog flink in de gaten houden; zodra ze de kans krijgen slopen ze alles wat ze slopen kunnen… Knuffels, kleden, iets wat ze nog nèt binnen kunnen ‘hengelen’ in de puppyren, plaskranten, …’t is feest tralala! Het ballententje hebben we nu maar opgeruimd, die overleefde een aanval van negen puppy’s niet. En als ze dan uitgeraasd zijn, liggen ze vervolgens te slapen als waren het engeltjes!
We laten ze nu wennen aan een halsbandje en tuigje, en lopen zo nu en dan eventjes buiten met de puppy’s. Niet allemaal tegelijk, dat wordt een chaos met negen lijntjes, weten we nu uit ervaring… 😄 We laten ze wennen aan diverse ondergronden, stenen, gras, grind, een kokos deurmat, etc.
Micky, de West-Highland-White-Terriër van een lieve vriendin, is hier heel eventjes op bezoek geweest. De puppen vonden het práchtig en waren onverschrokken en een tikje uitdagend. De oude baas Micky vond het allemaal prima, en liet ze lekker hun gang gaan. Dat onverschrokkene en uitdagende tonen de pups ook aan Skip en Fay. Een opvoedende grom of grauw is dan wat ze uiteindelijk terug kunnen verwachten – kalm aan jullie!
De puppy’s zijn deze week geopereerd. Natuurlijk toch spannend. Gelukkig werd er in de dierenkliniek zeer liefdevol en zorgvuldig met ze omgegaan. Het herstel ging verbazingwekkend snel. Binnen een halve dag waren ze weer zo levendig als was er nooit iets gebeurd. Toch hebben we de eerste paar dagen even rustig aan gedaan met de kleintjes.
De lange autorit naar de dierenkliniek in Limburg hebben ze ook uitstekend doorstaan. Geen van de puppy’s heeft last gehad van wagenziekte, zowel op de heen- alsook op de terugweg niet, ondanks het nuchter zijn en de narcose!
Fay was heel erg blij om haar kleintjes weer te zien, en de puppy’s… die waren heel blij met moeder’s troostende borst.
Het zogen is nu bijna afgelopen, Fay heeft de laatste dagen nog maar één maal daags gevoed. Waarschijnlijk is het nu snel klaar. Dat is natuurlijk ook de bedoeling… de puppy’s gaan allemaal rond de acht weken naar hun nieuwe eigenaren, en dat is volgende week al!
Stiekem hebben we hier allen al buikpijn bij de gedachte dat we bijna afscheid moeten gaan nemen van onze lieve schatten. (Hadden we ze nu toch maar alle negen zelf gehouden 😉) Maar vol vertrouwen dragen we ze straks over aan hun eìgen baasjes die staan te popelen van ongeduld. Er wordt al zo lang liefdevol op dit nieuwe gezinslid gewacht! Wij weten dat de puppy’s stuk voor stuk een fijn nieuw thuis krijgen, en dan is die buikpijn van ons vlot weer verdwenen!
Bekijk hier de video’s van week 7:
