Isn't she lovely
Isn't she wonderful
Isn't she precious
Dit lieve zoete liedje van Stevie Wonder zingt al een week door mijn gedachten. Mijn hoofd in een roze wolk. “Isn’t she lòòòvelyy…🎶” Ze is fantastisch. Ze is práchtig. Ze is te schattig voor woorden. Ze is pure liefde. Verpakt in een weerloos klein pupje. Ik ben verliefd 🥰
Op 9 december is Bodhi geboren. De temperatuurdaling welke aangeeft dat de bevalling binnen 24 uur gaat plaatsvinden vond bij Dieuwke op 8 december plaats. De aankondiging van kleine Bodhi op internationale “Bodhi-dag”. Een bijzonder toeval. Dieuwke deed alles exact volgens het boekje. De voorbereidende fase, de ontsluiting en tot slot de uitdrijvingsfase. Allemaal zeer voorspoedig gelukkig. Tijdens het hoogtepunt van de voetbalwedstrijd Nederland – Argentinië, het moment dat Wout Weghorst gelijk maakte, werd Bodhi geboren. Dieuwke deed onverstoorbaar dat wat moest gebeuren. Bevallen. De wereld kan op z’n kop staan, maar als je moet dan moet je.
En daar was ze dan. Een mooi puntgaaf glimmend pupje. Gitzwart met een witte streep over haar borst. Keurig op dag 63 geboren, 327 gram. Vanaf het eerste moment in ons hart! In de veronderstelling dat er nog een pupje zou komen – de echo liet twee pupjes zien – waren ‘wij’ nog steeds aan het bevallen. Dieuwke was nog wat onrustig dus dat paste prima bij het beeld. Er kwamen alleen maar geen weeën. Geen zogenaamde reisweeën. En al helemaal geen persweeën. Allerlei scenario’s spookten door mijn hoofd. De meesten niet optimistisch. Ik miste Angela. Onze oermoeder-fokster, de oude-rot-in-het-vak. Ze is helaas niet meer onder ons. Maar in mijn gedachten gaf ze me adviezen. “Sas, niet te snel ingrijpen!” “Vertrouw op Dieuwke!” En nog vele gedachten meer. Angela was deze nacht toch opnieuw bij me🙏. In de vroege ochtend belde ik de dienstdoende dierenarts uit zijn bed voor advies. Hij bevestigde mijn gedachtegang over de mogelijkheden. En besloten we toch kalm verder af te wachten. Dieuwke sliep zo nu en dan. Ik niet. Ik wachtte nog op de tweede pup en zat me lekker zorgen te maken. Op zaterdagmiddag besloot ik na opnieuw overleg met de dierenarts dat we gingen checken. Ook de dierenarts kon niet voelen of er wel dan niet nog een pupje aanwezig was. Een röntgenfoto bood duidelijkheid: Dieuwke was klaar. Er was niet nog een pupje te zien, Bodhi is een eenling, een ‘singelton’ pup. Ik was opgelucht en ben ontzettend dankbaar dat deze bevalling zo ontzettend voorspoedig verlopen is!
Bodhi. De naam gegeven door haar nieuwe familie. Haar naam staat voor Bewustwording. Hoe mooi is dat. Wetende dat onze honden een spiegel zijn van ons. Ook staat Bodhi voor ‘begrip van de ware natuur’, ‘volmaakte kennis’, ‘wijsheid’. Een prachtige naam voor dit speciale pupje, die ons vertelt dat we mogen vertrouwen op het ‘weten’ van de hond. Bodhi sluit heel mooi aan op de opvoedfilosofie die ik aanhang. Geen trucjes leren maar je hond leren verstaan, vertrouwen krijgen door vertrouwen te geven, samen groeien naar een harmonieuze vriendschap.
Dieuwke blijkt van de uitersten. Tien pupjes, één pupje, het kan allemaal. En beide uitersten hebben zo z’n eigen uitdagingen. De eerste uitdaging bij een eenling, is de bevalling die, zoals hierboven verteld, in retroperspectief glansrijk en zonder problemen is doorlopen. Ook de tweede uitdaging, stuwing en melkproductie is tot nu toe heel goed gegaan. Kleine Bodhi houdt het prima op gang, de productie heeft zich aangepast aan haar behoefte. De derde uitdaging, het op temperatuur houden van Bodhi gaat ook uitstekend. Terwijl het Nannewiid dichtgevroren is en er heerlijk op geschaatst kan worden – wij Friezen worden daar heel warm van😊 – brandt hier in huis de houtkachel, hangt de warmtelamp boven de werpkist en liggen er warme kruikjes naast Bodhi. Ze heeft het heerlijk warm en knus zo tegen mama aan.
Ik ben ervan overtuigt dat ook de andere uitdagingen soepeltjes zullen worden overwonnen. Onze rol is nu nog iets groter. Zorg dragen voor verhoging van haar frustratietoleratie, zorgen voor sensorische prikkelverhoging, beweging, socialisatie. Stap voor stap en heel natuurlijk doen we dit. Zijn we al bezig. Ja, we hebben het er maar druk mee, met zo’n klein dropje. Maar mán wat is dit weer Genieten! Met hoofdletter. Fantastisch om dit weer te mogen beleven. Om Dieuwke weer zo natuurlijk en vanzelfsprekend, zo liefdevol en zorgzaam te zien moederen. Om onze neus weer tegen het kleine puppylijfje te mogen snuffelen. Zalig.
Bodhi is zeer welkom! En… isn’t she lovely…?☺️
Bekijk hier de video’s van week 1:
