Dit zóu weer een blog vol met superlatieven kunnen worden. Een beetje cliché. Ik zal daarom mijn best doen het binnen de perken te houden, beloven doe ik dat niet 😘. Want Bodhi, ik raak er niet over uitgepraat, niet op uitgekeken. En waar het hart van vol is... Inmiddels is de kleine meid alweer zes weken oud. En haar ontwikkeling heeft de afgelopen weken weer een gigantische sprong gemaakt.
Van puppypap naar vers vlees. Mijn (stoere mannelijke) collega trok zijn wenkbrauwen tot grote hoogte op toen hij hoorde van de puppypap. “Puppypap??!! Het moet toch niet gekker worden! Zo gaat het in de natuur toch ook niet?!” Euh huh.. mompelde ik. Dat klopt. Ik deed een poging om uit te leggen wat in onze gedomesticeerde hondenomgeving normaal is. En vertelde dat ik geen zin had om een hert voor Bodhi te gaan scoren in het diepe donkere woud 😝, en dat zijn jonge kinderen ook vast begonnen met stamppot zuurkool als eerste hapje 😇. Jullie zullen de goedkeurende reactie voor je zien toen hij een paar weken later de foto zag van Bodhi die vers vlees at. “Ah, dit is het betere werk” Jaahaa, het komt goed! Waarop ik hem de foto met Bodhi in de puppy draagzak liet zien… 😂 (…no words…)
Wát een genot zo’n draagzak. Had ik deze maar voor Skip, Fay en Dieuwke gehad! Voor zowel Bodhi als niet in de laatste plaats voor mijzelf. Als een trotse hondenmama loop ik de buurt langs om pupje te showen. Uiteraard onder het mom van socialisatie. Wat natuurlijk ook een mooie bijkomstigheid is. We lopen samen door de buurt. “Kijk Bodhi, dat is een auto” “Ja, dat is een fietser” We zien andere mensen, soms samen met hun hond. Bodhi mag vanuit haar veilige buidelnestje observeren en snuffelen. Ze wordt geaaid, besnuffeld, bekeken en bejubeld. Andersom socialiseert Bodhi op haar beurt bange buurmeisjes, die haar behoedzaam en zachtjes tóch een aai durven te geven en trots hun eigen (honden)knuffel laten zien. Ook dat komt goed.
Wat je voedt dat groeit. Bodhi is goed gevoed met gezond eten, van zowel haar mama – ja nog steeds hoor- alsook van ons. Vers vlees zorgt voor een gezonde darmflora, wat samen met de moedermelk gunstig is voor haar weerstand. Ze groeit als zogenaamde kool. We voeden haar ook met Liefde. Onvoorwaardelijk, onuitputtelijk. Moeiteloos. Zodat haar zelfvertrouwen en zelfbewustzijn groeit. Zodat ze het ook moeiteloos terug kan geven. En dat doet ze. Haar officiële naam is Freonskip’s Gentle Bodhi. En Gentle is ze. Ze is zacht. Ze is teder. Ze is zoet.
Behalve als ze overprikkeld of moe is (..wie niet..). Dan krijgt ze een gekke bui en wordt ze bijterig. Dan weten we dat ze rust nodig heeft. We laten haar dan met rust, geven een lekkere kauw attribuut en binnen enkele minuten zoekt ze dan zonder morren haar ‘slapie’ op. Ze scharrelt dan richting haar ‘Cooper’ (dat is de Ikea hond), sabbelt even op zijn oortje en valt vrijwel direct in slaap. Zo Zoet.
Zodra ze wakker wordt loopt ze nog slaapdronken naar haar toilethoekje waar een trainingsmatje ligt en doet ze haar behoefte. Keurig slim pupje is ze! Mist ze nu ook nestgenoten? Ik denk het niet. Ten eerste heeft ze geen ander referentiekader dan deze realiteit van haar. Ten tweede heeft ze Dieuwke. Die twee spelen echt ont-zettend veel. Het gaat er echt niet altijd kalmpjes aan toe. Wie Dieuwke kent weet hoe lomp ze soms kan zijn. Tegen Bodhi is ze een schat van een mama, geduldig – ze snauwt echt niet- en ze leert Bodhi de zachte beet. Soms heeft ze Bodhi haar hele koppie tussen de grote tanden, of een poot, of een oor.. Het is echt spelen samen. Op de rug en rollend door de ren. Heerlijk! Bodhi doet soms een aanval op staart, oor of poot van Dieuwke. Net iets te hard. Dan wordt ze kalm gecorrigeerd door een snuitgreep van haar mama, heel zachtjes maar wel duidelijk.
Dit prachtige lieve hondje Bodhi kon wel eens het meest gesocialiseerde hondje ooit zijn 😊. De komende week komt Nienke, onze lieve vaste dierenarts weer langs. Dan krijgt ze een uitgebreide check, wordt ze ingeënt, gechipt en wordt haar DNA afgenomen voor registratie. Ze mag een keer mee naar mijn werk, de knuffelhormonen van deelnemers op locatie stimuleren voor een goed gevoel.
En haar nieuwe familie komt nog even een keertje op bezoek voor ze echt mee naar haar nieuwe thuis gaat. En wij.. wij genieten nog even van dit meest fantastisch liefste, leukste, zachtste, grappigste, slimste, schattigste, – genoeg superlatieven😎? - kleine grote pupje, nu het nog kan!🙏💝
Bekijk hier de video’s van week 4, 5 en 6:
