Hey Hoi! Ben ik weer. …Oh was het alweer lang geleden dat ik schreef? Joh, ik leef voor m’n pupjes. Is er nog wat anders dan?! 😘
Het gaat echt super goed! Iedere dag opnieuw geniet ik van mijn kleintjes. Nou ja… kleintjes… inmiddels zijn ze echt al heel erg groot. Liggend voeden gaat al láng niet meer. Het voeden gebeurt staande. In het begin moesten ze nog een beetje reiken om bij mijn tepels te komen, nu zitten of liggen ze er bij. Lekker hangen aan de “melkbar”! 😂 Wat een gezelligheid! Hoewel die gezelligheid vlot over is zodra ze beginnen te bijten… Klaar ermee! Dan grom ik een beetje en maak me uit de voeten (poten). Het zijn nu vooral nog een paar heerlijke momenten in de erg vroege ochtend rond vijf uur, overdag nog twee keer en ‘s avonds voor de nacht nog een slokje. Ik doe het met liefde. Ze krijgen verder lekkere puppybrokjes. Die eet ik ook. En soms spuug ik ook weer wat voor mijn pupjes uit, vinden ze lekker. En dan laten ze direct mijn tepels los, is wel zo prettig.
Een aantal keren per dag maak ik een checkronde. Even langs al mijn pupjes als ze lekker liggen te slapen. Dan kan ik ze nog een goede poetsbeurt geven zonder dat ze direct willen drinken. Soms zijn er dan nog een paar een beetje wakker en kunnen we ontspannen lekker spelen en kroelen. Dat zijn echt ultieme geniet momenten! 🤗 Verder ben ik toch ook wel heel blij dat er puppyrenhekjes bestaan… dat geeft rust hahaha.
Er komt veel bezoek. En ze gaan allemaal knuffelen en spelen met mijn kleintjes. Prima vind ik dat. Is goed voor ze! Iedereen vindt het geweldig en is gek op mijn pupjes. Het maakt me trots! Ik denk dat een aantal van deze mensen mijn kleintjes een nieuw thuis gaan geven. Dat voelt goed. Ze zijn allemaal echt hartstikke lief!
Tot die tijd geniet ik van het moederschap en doe mijn best om alle negen aandacht, (op)voeding en liefde te geven. ❤️
De afgelopen twee weken kreeg ik her en der al wat bezorgde berichtjes: “Gaat het wel goed daar? Alles oké met de pupjes?”. Begrijpelijk. In het verleden schreef ik trouw iedere week een blog. En nu niet. Kwestie van prioriteit moeten stellen. Puppy’s, drie honden, kat en oh ja… gezin, familie, mijn werk als coach… ik ben enorm blij dat dat allemaal een beetje lekker loopt. En dan schieten andere zaken er wat bij in. Logisch. Een blog is minder belangrijk dan de zorg voor puppy’s, gezin of cliënten. Toch heb ik altijd veel lol in het maken van een schrijfsel. Daarom een moment kunnen pakken voor deze (p)update!
Het gaat dus super goed hier! Wat een gezelligheid! De kleintjes groeien als kool!! Werkelijk onvoorstelbaar. Het is bijna dagelijks dat ik denk: “ze zijn wéér gegroeid” We zién ze groeien! Wat wil je ook. Dieuwke blijft maar voeden, lieve zorgzame mamma. Bijna zeven weken en ze krijgen nog steeds alle belangrijke voedingstoffen van de moedermelk mee. Daarnaast peuzelen ze zelf heerlijk hun puppybrokjes op – ja, de pap is ook al weer verleden tijd – en krijgen ze geregeld een stukje vers vlees. Optimale darmflora dus. Goed voor hun weerstand.
En waar ben ik dan verder zo druk mee met die kleintjes? Het is voor velen lastig voor te stellen wat het nu eigenlijk betekent om een nestje puppy’s in huis te hebben. Dat redt zich toch wel wat? Wat heb je d’r voor werk aan..? Nou… inmiddels zie ik er steeds minder fleurig uit, zegt dat iets?😜 Een inkijkje van een gemiddeld dagprogramma van de laatste paar weken (de eerste weken vind ik nog intensiever):
04.30 uur: Dieuwke staat te duwen tegen de puppyrenhekjes. Ze wil bij haar kroost. Enkele kleintjes zijn wakker, er scharrelt er eentje naar de bak met water om daar wat te tanken, sommigen liggen nog heerlijk in dromenland. Ik kijk duf vanaf mijn matrasje en aanschouw het tafereel. Dieuwke is duidelijk. Ze wil voeden! Zodra ze in de ren is stormen alle kleintjes op haar af, iedereen wakker! Ik hou het licht gedimd en ruim ondertussen wat drolletjes. Vul de voerbakjes met vers water en puppybrokjes bij. Na het voeden wil Dieuwke graag nog even buiten een plasje doen. Soms nemen Skip en Fay ook hun kans waar om lekker in de hele vroege ochtend buiten in de tuin te mogen scharrelen. De pupjes spelen kort en als ik het licht weer uit doe en bewust ga gapen en duidelijk Welterusten zeg, geven ze zich rond kwart over vijf wel weer neer.
06.50 uur: Mijn wekker gaat. Ik ben blij dat ik nog net een slaapcyclus mee heb kunnen pikken. De pupjes slapen nog. Zodra ik het licht aandoe zie ik ze allemaal rustig wakker worden. Een ontspannen geheel. Heerlijk wakker worden voor me met dit uitzicht op de kleintjes. Ons ochtendritueel volgt en als iedereen binnen een half uur naar school en werk is open ik de puppyspeelplaats. Feest!! In de keuken ligt vloerbedekking en kunnen ze heerlijk ravotten. Dieuwke wil er graag bij en de pupjes nemen hun kans waar om nog een klein slokje mee te pakken. Hierna is het een gekkenboel! De vlijmscherpe tandjes maken dat Dieuwke tijdens deze dolle periode van een half uur graag buiten de ren blijft! Oefff… Ondertussen ruim ik weer drolletjes en plasjes, doe de vaat, de was en zorg dat het niet te gek gaat.
08.00 uur: Koffie!
08.30 uur: Pupjes gaan weer in de rust. Echt. Erg. Prettig. Soms ben ik nu bij een cliënt, Jelte past dan heel goed op, en anders ga ik nu aan de poets. Alle vetbedden (de kleedjes) naar buiten, daar uitkloppen en vervolgens in de was. De geur van dettol en allesreiniger vult het huis weer. Lekker. Ik check vervolgens mijn mail, doe wat administratie, maak wat foto’s of filmpjes, heb her en der contact via Whatsapp en dan is de ochtend zomaar weer voorbij. Op werkdagen schuift de poets op naar de middag of ergens tussendoor. Jelte laat de honden een heerlijk blok om door het dorp. Toch hartstikke handig dat hij zo’n tussenperiode van studie naar werk o.i.d. heeft nu… 😊
10.30 uur: Weer een wakker moment van de kleintjes. Ravotten. Poepen en plassen – en weer opruimen. Eten en drinken. En dan weer in de rust. Soms is er nu visite. Dan is er ruimte om te knuffelen, vragen te beantwoorden, gezellig te kletsen en uiteraard Koffie. (Koffie houdt me deze weken op de been 😅) Maar soms ben ik ook bij mijn cliënten.
13.00 uur: Lunchtijd. Tussen de puppy’s door scharrelen om mijn maaltijd te kunnen krijgen. Oppassen dat je niet op eentje gaat staan. Vlijmscherpe puppytandjes uit je achillespees peuteren. En heel veel gehurkt zitten om met de pupjes te spelen en te knuffelen.
15.00 uur: Boodschappen. Of visite. Of poetsen. Of werken. Of spelen en knuffelen natuurlijk!
17.30 uur: Iedereen druppelt weer binnen. Koffie!🙏 En daarna met puppy’s in m’n broekspijp eten klaarmaken. Moet eerlijk zeggen dat dit telkens ietsje beter gaat, ze leren het al een klein beetje. 😇 Ondertussen laat Tjeerd de (volwassen) honden uit.
20.00 uur: Soms visite, soms nog wat werk, Tjeerd aan de studie, klusjes of wat zelfzorg en heel soms even voor de tv met onderbrekingen voor poepruimen en orde houden.
23.00 uur: Het avondritueel van voeden, spelen, knuffelen, Dieuwke de tuin in om te scharrelen, poepruimen en uiteindelijk rond 24.00 uur: Rust! Welterusten! Tropenweken. En dan heb ik het nog niet gehad over het ontwormen van ons negental, de haartjes bij de oogjes kort houden, met regelmaat 180 nageltjes knippen, bewust socialiseren door bijvoorbeeld spotify-lijst met socialisatiegeluiden af te spelen, individueel pupjes mee de tuin in nemen – dat doe je echt niet met negen tegelijkertijd! – gezinszaken, sinterklaas, kerstboom enzovoorts.
Kortom: ik ben bezig. 😎 Met zeer gemengde gevoelens kijk ik uit naar de Kerst. Vlak daarvoor hebben we de pupjes uitgezwaaid. Dat raakt me altijd weer diep. Mijn hart en ziel gegeven. Ik denk er nog maar niet teveel aan, dan ga ik huilen… Gelukkig is er ook de wetenschap dat echt elk pupje echt met open armen ontvangen gaat worden en er een liefdevol nieuw thuis wacht. En…! Mijn lege nest gaat weer gevuld worden met een compleet gezin, Rixt thuis vanuit Zweden! Kinders weer bij me, top 2000, kerstmusical, familietijd… Heerlijk. Wat een gezelligheid! ❤️
Bekijk hier de video’s van week 4, 5 en 6:
