Deze titel beschrijft voor ons een week met gemengde gevoelens.
Gevoelens van blijdschap en genieten, en ook gevoelens van verdriet.
Zoals dat gaat in het leven.
Het een kan niet zonder het ander. De kunst is om dat te aanvaarden.
Eén van de prachtige pupjes hebben we deze week in moeten laten slapen.
Dit puppy had een aangeboren navelbreuk waaraan ze vlak na haar geboorte geopereerd is.
Ze heeft het fantastisch gedaan de eerste dagen. Er was absoluut niets te merken, de operatie leek goed geslaagd.
Ze was levendig, het drinken, plassen en poepen ging goed en ze groeide ook goed.
…Tot dag 5. Toen werd ze ziek. Wilde niet meer drinken en was slap.
We hebben nog geprobeerd haar te redden door middel van antibiotica, ontstekingsremmers, pijnstilling, bijvoeding…
Het mocht niet helpen. Ze reageerde er niet op.
Op het moment dat ik merkte dat ze pijn had moest ik mijn verstand gebruiken. Dit was niet goed.
In overleg met de dierenarts is besloten haar te laten inslapen.
Dit is heel liefdevol en rustig gegaan. Het is goed zo.
Het pupje heeft een plekje in ons hart.
Wij gaan ons nu richten op de lieverds die onze aandacht nodig hebben, elf prachtige puppy’s, Fay, Skip en uiteraard ons gezin.
En daar genieten we volop van.
Het elftal dat nu ligt te blaken van gezondheid in de werpkist doet ons keer op keer beseffen hoeveel geluk wij hebben. Zoveel van die kleine wondertjes die ieder een missie hebben te vervullen in hun leven. Er zijn elf gezinnen die wij enorm blij mogen gaan maken. Wij mogen het geluk door gaan geven! Dát is van onschatbare waarde.
De puppy’s hebben deze week flink hun best gedaan. Hun geboortegewicht is inmiddels ruim verdubbeld.
Ze hebben allemaal hele mooie eigen koppies. Ook hun vachtjes beginnen al te groeien: lieve, kleine, zachte haartjes. Onweerstaanbaar.
Inmiddels hebben de puppy’s een prettig ritme ontwikkeld. Om de twee uur, ongeveer, melden ze zich. Fay heeft hierin een sturende rol. Als zij vindt dat het nog niet tijd is dan laat ze de puppy’s rustig eventjes een beetje mopperen.
Fay is alweer goed hersteld van haar zware dracht. Ze huppelt weer lichtvoetig door huis en tuin, heerlijk.
Haar taak van zogen en billen poetsen vervult ze met gemak en vanzelfsprekendheid, ze is echt een hele lieve, alerte moeder!
Bekijk hier de video van week 1:
