Er komt een liedje in me op terwijl ik een poging doe dit stukje te schrijven.
Zachtjes neurie ik “We are family” van Sister Sledge, lekker.
En zo voelt het dus ook met alle puppy’s en hun gezinnen, we zijn min of meer familie. En, zoals dat gaat bij familie, soms heb je wat meer contact, en soms wat minder, maar je weet dat het goed is. We blijven verbonden met elkaar via die lieve aaibare knuffelhond. En dat maakt me “Happy” – maar dat is weer een ander liedje…
De kleintjes van Fay zijn uitgevlogen en hebben stabiliteit gevonden in hun nieuwe roedel, hun gezin. En dat gaat heel goed. Alle pupjes hebben een liefdevol thuis!
En wat zijn ze allemaal weer prachtig opgedroogd. Iedere pup weer zo’n eigenheid. En ons allemaal even dierbaar!
Het is ontroerend mooi om alle updates te lezen en de foto’s en filmpjes te zien.
Kijk, lees en geniet mee!
Hier zijn ze dan, onze Kanjers:
Bo, Oscar, Otto, Caitlin, Indy (Beau), Keli, Ebben, Jelle, Sinne, Cooper en Coco!
Een warme groet van het hele team Freonskip.
Even een berichtje van ons, de Polletjes.
Eind maart mochten we onze Bo bij jullie komen ophalen. Wat hebben we er naar uitgekeken om dat kleine bolletje geluk in ons gezin op te nemen.
Vanaf die dag is ons gezinsleven volledig veranderd, we hebben er weer een klein kind bij. Wat een genot om te zien hoe hij zich een plaatsje verwierf in ons huis en ons hart.
Meneer is een eersteklas charmeur, met zijn bruine ogen en zijn heerlijk zachte vacht wind hij iedereen om zijn pootjes.
De eerste weken was het veel slapen, spelen, eten en zindelijk worden. Dit verliep allemaal volgens plan. Binnen no time had meneer door dat het niet gewenst was om in huis zijn behoefte te doen en ging dan ook vrolijk mee naar buiten voor een klein wandelingetje. Als we aan het wandelen waren kwamen we mama Fay en oom Skip natuurlijk ook wel eens tegen, dan was het feest en wist hij van gekheid niet wat hij moest doen. Heerlijk om te zien hoe Fay hem nog steeds aan het opvoeden was en nog steeds is.
Ons mannetje is inmiddels 8 maanden oud en met recht een MANNETJE! Hij heeft een pittig karakter, laat niet met zich sollen maar is ook zeer aanhankelijk. Op het moment is Bo aan het puberen, dit toont hij door tijdens de training net te doen alsof hij alles vergeten is. Je ziet hem kijken, moet ik dit echt doen? Hier heb ik geen zin in op het moment! We gaan er maar van uit dat het allemaal nog wel in zijn bolletje zit en het er later vanzelf weer uit komt.
Bo brengt ons heel veel plezier, en houdt ons vaak een spiegel voor. Hier kunnen wij ook heel veel van leren. “Maak je niet druk” lees ik vaak in zijn mooie ogen, als ik weer eens ongedurig of gehaast ben.
We hopen dat deze knappe jongen nog lang deel mag uitmaken van ons leven, het is een super hond.
Groetjes van de Polletjes,
Tino, Mark, Laura, Lusan en natuurlijk Bo.
Ozzy, Osseworst, Worstkar, Os en Oscarion.
Zo wordt Oscar door vrienden en familieleden genoemd. Op zich maakt het niet uit want hij luistert naar alles, zolang je een hondenkoekje in de hand hebt en er geen interessante viervoeters in de buurt zijn. Wat zijn we gelukkig met onze kleine maffe hond, slim genoeg om precies aan het geluid van de auto te horen wanneer het baasje thuiskomt, om te weten wanneer we bijna op stap gaan, en al wat simpele commando's te kunnen opvolgen (zit, af, blijf, zoek, hier). Maar soms is 'ie toch ook zo'n heerlijke onnozelaar, die voor de zoveelste keer zijn kop tegen de onderkant van de tafel stoot als ie bij een interessant geluid op wil springen.
We mochten Oscar ophalen op de dag dat het zwangerschapsverlof van Joke inging. Na vier weken van gewenning werd ons kleine gezinnetje uitgebreid met de komst van onze dochter Nora. We kregen een vliegende start met een topkraamhulp die behalve kennis van baby's ook ruime ervaring had met het opvoeden van pups en ons (schoon-)zusje die maar al te graag over de vloer komt om ons bij te staan in het opvoeden van het kleine spul. Er blijven natuurlijk uitdagingen bestaan; babyspeelgoed is per definitie ook leuk voor pups (alles wat felle kleurtjes heeft, knispert, rammelt) dus we wassen heel wat af; alles wat naar moedermelk ruikt heeft Oscars speciale belangstelling, en zodra Nora gaat kruipen zijn er weer 100 dingen om op te letten… maar hij is lief en rustig met Nora en dat is het belangrijkste.
Oscar heeft inmiddels de puppycursus afgerond bij hondenschool Blij en Gehoorzaam (bij ons thuis werd dit al snel: Superblij en Ongehoorzaam) en Oscar is nu bezig met de pubertraining bij hondenschool Hondwaardig (Verhondwaardigd). Beide cursussen bevallen goed, ook voor de baasjes, die laatste is wel wat serieuzer dan de eerste.
Oscar is een heerlijk hondje. Hij heeft het liefst de hele roedel bij elkaar (inclusief (schoon-)zusje Leo) en is dan ook door het dolle heen als Joris 's avonds thuiskomt. Hij heeft met iedereen een andere band, Joris is van de zoek spelletjes en bij Joke komt hij graag 's avonds even knuffelen op schoot, hoewel hij het formaat schoothondje al aardig ontgroeid is. Hij speelt graag met andere honden, waarbij eigenlijk alleen de labradoodle van de achterburen zijn gelijke is in energie en enthousiasme. De wat oudere windhond van de buren rent bijvoorbeeld soms hard de tuin in als hij Oscar aan ziet komen, geen zin in dolle puppenhysterie. We genieten van zijn lieve karakter, ondeugende streken, zijn parmantige poedelloopje en zijn vrolijkheid.
Bedankt Saskia en Tjeerd voor het prachtige nest van 2015 en voor alle adviezen de afgelopen maanden!
Lieve Saskia, Tjeerd, Jelte, Rixt & Eelke,
Otto wordt door onze jongste Benthe, soms als haar kleine broertje betiteld. Benthe heeft wel even moeten wennen aan haar bijtgrage, harige broertje, maar na het wisselen van zijn tandjes kwam dat eigenlijk best snel goed. Als we met Otto aan 't wandelen zijn, worden we meer dan regelmatig aangesproken. De mensen vragen dan vaak naar het ras en als wij ze vertellen dat Otto een Labradoodle is, dan kun je je klok erop gelijk zetten dat je de komende 20 minuten geen stap verder zal doen. Supertrots vertellen wij dan ook, hoe ontzettend blij we zijn met Otto en dat hij boven alle verwachting in bijzonder goed bij ons past.
Te beschrijven als stabiel, zachtaardig, soms een beetje bangig — kijkt de kat uit de boom — voordat hij ergens op af gaat of hem iets passeert tijdens een wandeling, gezelschapsdier, knuffelbeertje (dat wij dat overigens totaal niet erg vinden), in het echt eigenlijk geen hond is… omdat hij sporadisch iets van zich laat horen in de vorm van wat mensen blaffen noemen.
Toen we hem kregen was hij donker karamel van kleur. Nu heeft Otto meer weg van koffie verkeerd met hier en daar een toefje slagroom. We zijn heel benieuwd hoe hij er uiteindelijk uit zal gaan zien. Bij ons laatste bezoekje aan de dierenarts, woog Otto al 17 kilo… Wij zijn trouwens heel erg benieuwd hoe het met de rest van de pups gaat.
Ons kereltje kan geen genoeg krijgen van de fantastische wandelingen door het bos, de duinen en het strand ook wij genieten hier iedere dag weer van. De weggegooide dennenappels en stokken komt hij netjes bij ons terug brengen. Meneer Otto laat ons trouwens duidelijk merken als hij het ophalen daarvan zat is. Als hij op zo’n moment kon praten, zou hij zeggen "ja doei… ga ‘m nu zelf maar eens halen, ik heb dat zanderige gevalletje nu al een paar keer voor je terug gebracht".
Kort samen gevat Saskia, Tjeerd, Jelte, Rixt & Eelke we zijn enorm BLIJ met onze kanjer.
Dikke knuffel voor jullie allemaal ook voor mama Fay.
De keuze voor een Labradoodle was bij ons snel gemaakt, want voor ons was alleen een allergie vriendelijke hond een optie.
Ook de keuze voor Freonskip als fokker was erg snel gemaakt. De liefde voor de honden, het gemoedelijke van een echt gezin en het niet grootschalig willen fokken gaf bij ons de doorslag.
We stonden op de reserve lijst. Toen kregen we te horen dat het dit jaar niet worden zou. Later belde Saskia ons op om met het heugelijke nieuws dat we toch een pupje kregen. Wat waren wij blij dat het toch doorging!
Sinds Maart dit jaar zijn wij de trotse eigenaren van Caitlin. Onze lieve Caitlin is alweer 8 maanden, De tijd gaat zo snel. Caitlin heeft al een diploma voor basis cursus gehoorzaamheid en een A diploma. Volgend jaar in Januari gaan we beginnen met de cursus B en daar komt ook behendigheid bij. Caitlin is dol op kaas, komkommer, appel, banaan, gekookte aardappel, ei enz. Verder houdt ze erg van ravotten in het gras, en gek doen in huis met de baasjes. Wij zijn heel erg wijs op onze lieve trouwe viervoeter.
Veel liefs uit De Westereen en een knuffel en pootje van Caitlin.
Het leven van Beau is iets anders gelopen dan gepland. Helaas heeft het gezin waar ze bij woonde door familieomstandigheden haar moeten herplaatsen.
En zo kwam ze bij ons. Vier maanden oud. Een bolletje krullen, prachtige ogen met een blik daarin waardoor Roland en ik meteen ‘ja’ tegen haar zeiden. Hoewel we vlak daarvoor besloten hadden het bij één hond te laten; onze Toller Bjork van vier jaar oud.
De dingen gaan zoals ze gaan en zo hadden we ineens weer een pup in huis. Waardering hebben we voor Beau omdat ze ondanks de veranderingen in haar korte leventje de boel weer snel oppikte en haar nieuwe plek al snel als thuis beschouwde. Dit mede door de inbreng van Bjork die als ze piepte voor haar bench ging liggen en haar pas weer alleen liet als ze diep in slaap was.
Ondertussen is Beau zes maanden. Een hele dame die aan het puberen is en je af en toe gek maakt van de impulsen die zo horen bij de pubertijd (niet luisteren, als een stuiterbal door het huis sjezen, je soms aankijken van ‘ben ik niet fantastisch leuk bezig’ (nee, dus) kortom ze is de wereld aan het ontdekken. Ontdekken wat wel niet kan. Wat wel en niet leuk is. Wat wel en niet gewaardeerd wordt.
Naast de puber die ze is, is ze een vrolijke tante met een lief sociaal karakter.
Wij zijn blij met haar!
En zo werd Beau Indy.
Vaker hadden we het er over gehad dat Beau lichtvoetig en geruisloos loopt als een Indiaan. Op een avond zei Roland tegen Beau ‘Eigenlijk ben je een indiaantje, een Indi’. Op dat moment keek Beau op. Roland en ik keken elkaar aan. Ik tegen Beau: Ga eens zitten Indy’ en jawel ze ging zitten.
En zo heeft ze haar nieuwe naam gekozen. Het is misschien niet de prachtigste naam maar het is een vriendelijke wat stoere naam vinden we. Een naam die wij niet kenden en geen enkele hond hier in de buurt heet zo.
Toch snel de betekenis opgezocht en die is: Afkomstig uit het land van de Indianen. Schitterend.
Het is nu bijna 8 maanden sinds de geboorte van Keli en 6 maanden sinds ze deel is gaan uitmaken van ons gezin, en wat voor deel. Vader had al vaker honden gehad maar nog nooit een pup, moeder had nog nooit een huisdier gehad (blijkt een natuurtalent) en dochterlief was bang (en ook erg nieuwsgierig). We hadden een voorkeur voor een pup van Freonskip, hadden echt een klik met de gedachte en gevoel van Saskia en Tjeerd en zijn daar nog geen seconde in teleurgesteld. Wat is dit een leuke hond! Ontzettend lief, ontzettend makkelijk en wat past ze zich aan de omstandigheden aan!
De eerste nachten luchtbedje naast Keli en slecht slapen, niet door Keli maar door het luchtbed. Derde nacht alleen proberen en Keli gaf geen kick.
Keli zindelijk maken leek een eindeloze gebeurtenis en opeens had Keli het door, nog eerder dat wij in de gaten hadden dat Keli netjes tijdens het uitlaten haar dingetje deed. En zo gaat alles, laat zich makkelijk verzorgen, onderzoeken past zich aan de situatie aan zonder problemen. Ze blijkt ontzettend neutraal, niet bang of onzeker. socialisatie was een makkie, wij toen wachten op onweer, kunnen we gapen en net doen of er niets aan de hand is. Keli keek niet eens op. Voorzichtig mee in de bakfiets, Keli geniet meteen van alle indrukken. Nu de pubertijd maar ook dat lijkt handelbaar en zelfs leuk.
Keli ziet alles als een mogelijkheid om te spelen, iedereen is leuk en interessant en is onderdeel van die hele leuke wereld. Uiteraard stoot ze haar neusje weleens maar dat is alleen maar goed want wij weten beter, niet elk hondje is aardig. Laatst tijdens een bezoekje aan moeder Fay werd Keli gecorrigeerd door Fay, net als in het nest, fantastisch!
Ze slaapt nog steeds in de bench en voelt zich daar plezierig, wat voor ons tijdens vakanties weer ideaal is om haar mee te kunnen nemen.
Een puppycursus was lastig, niet door de hond maar door de scholen, uiteindelijk aan twee cursussen begonnen waar blijkt hoe slim de labradoodle is en hoe makkelijk ze leren. Is ze gaan luisteren, absoluut niet 😉 Ook ons hondje is eigenwijs en doet lekker waar ze zin in heeft. Een school volgt ze nog steeds en het is heerlijk om dan met haar bezig te zijn, ik met de hond en Keli met de andere honden.
Uiteraard heeft ook Keli haar nukken, is een zeer kritisch en verwend eter waardoor wij constant het menu moeten aanpassen. Mensen zijn om tegen aan te springen en te likken, dus moeten we haar constant kort houden. Laatst een dame in een losloopgebied: "ik heb een nieuwe knie" met daarop onze reactie "wij een nieuwe hond". Het is wel lastig maar ik kan haar onbezorgde enthousiasme niet als slechte eigenschap zien. Daarnaast is onze "Bob Marley lookalike" een zeer bewonderd hondje waarbij velen haar meteen opzoeken en aanhalen. Dat helpt niet maar streelt het ego wel. Verder kan ze wat slecht tegen alleen zijn, ook wel een beetje eigen schuld doordat er altijd iemand thuis is en anders gaat ze mee.
Keli is uiteraard gek op het strand en rondlopen in de natuur maar kan ook heerlijk luieren. Slaapt goed en is eigenlijk een heel natuurlijk en belangrijk onderdeel van ons gezin geworden. Ze geeft rust en ontspanning en is ondertussen de beste vriendin van onze dochter.
Een echt kadootje waar wij zeer dankbaar voor zijn. Ik noem haar vaak het ideale hondje en dat is onzin maar het is wel ‘ons ideale hondje met een zeer plezierig en makkelijk karakter.
Ebben is een geweldige hond en heeft een echte plek in ons gezin ingenomen. Wij zijn er met ons 5en helemaal gek op.
Femke (15) is erg geduldig en leert Ebben van alles.
Daan (12) is de speelse en daagt Ebben uit, zit hem achterna en speelt met zijn speeltjes.
Wout (10) is de meest consequente en rustigste en is superlief voor hem. Het duurde wel even voordat hij commando's durfde te geven, maar dat gaat telkens beter.
Ebben heeft ook een erg rustgevend effect op ons actieve gezin. We zijn elke keer weer verbaasd over Ebben's rustige en gemoedelijke karakter. We noemen hem voor de grap wel eens 'watje'… en denken dat als er een inbreker komt, hij eerst zal gaan knuffelen. Hij blaft zelden. In zijn bench ligt nog steeds zijn Freonskip-doekje, dat het enige is dat nog niet is stukgebeten. We horen hem eigenlijk alleen maar blaffen als hij in de fietskar zit, iets dat hij ècht niet leuk vindt.
Het liefste speelt hij met andere honden. Hij is enorm onstuimig en blij, opgewonden en onbezonnen met spelen. Wat wel eens onhandig is.
Hij is met ons mee geweest op vakantie, en is ook in de auto relaxed.
We gaan naar puppycursus, gewoon omdat we merken dat hij het leuk vindt om te leren. We beginnen nu met klikker. Hij leert erg makkelijk.
Kortom; we zijn dol op hem!
Hallo,
Mijn naam is Jelle en woon met mijn vriendin Tessa de labrador (13 jaar) en mijn baasjes Gerrit en Sjoukje in het mooie stedsje Bolsward.
Ik ben een Australian Labradoodle van acht maanden oud.
Heb het daar reuze naar mijn zin bij mijn huisgenoten.
Als mijn beide baasjes werken dan komt Jannie, die mij dan extra uit laat.
Sind kort heeft zij ook een Australian Labradoodle pup, genaamd Freya. Daar speel ik ook wel eens mee.
Ga soms achter ons huis, samen met de baas vissen, heel gezellig.
Of lekker (vooral als het regent) met Sjoukje wandelen. Alle waterplassen zijn voor mij natuurlijk. Lekker spetteren.
Hoop nog heel lang bij hen te mogen blijven.
We hebben veel plezier met elkaar!
Groeten van Jelle. Woef.
Sinne met haar mooie ogen… iedereen die haar voor het eerst ontmoet zegt, wat heeft ze mooie ogen, ze kijkt als een mens.
En Sinne wordt ook erg enthousiast van alle mensen, kinderen en honden! Minder enthousiast is ze van katten, er heeft 1 x een kat haar onverwacht aangevallen en dat is ze niet vergeten.
Vandaag wanneer ik dit schrijf is ze precies 8 maanden, wat vliegt de tijd voorbij! Dat kleine ukkie die eerst niks met wandelen heeft, brengt nu haar riem naar je toe om te vertellen dat het tijd wordt om te gaan wandelen! Wanneer Sinne speelt met andere honden kent ze geen angst, alleen onbegrip waarom die hond niet met haar wil spelen. Het liefst rent ze keihard achter een hond aan en dan draait ze zich om met de blik, nu mag je achter mij aan rennen!
Sinne houdt van TV kijken, vooral wanneer er dieren op zijn, dan gaat ze heel lief met haar kopje heen en weer!
Momenteel is ze echt aan het puberen, de was ligt ook steeds in de woonkamer. Ook de spullen op tafel zijn niet meer veilig. Maar alles wat ze pakt vernielt ze niet!
Ze slaapt ook graag op een leren poef die in de kamer staat. Wanneer ze een lekker bot krijgt wil ze deze graag verstoppen, vaak in de hoek van de bank of haar hondenmand. Dan veegt ze met haar neus naar het bod alsof er wat over het bot heen gaat.
Met eten hebben we gelukkig geen problemen gehad, ze eet wanneer ze wil en als de brokjes weer op zijn dan vullen we het gewoon weer aan.
Ze stapt nu zelf al in de auto, ze gaat dan ook overal mee naar toe. Elke dag gaat ze met de baas mee naar het werk. De puppycursus gaat met ups en downs, de ene keer erg trots hoe geweldig ze luistert en de andere keer dan schaam ik me kapot, dan krijg ik de vraag; is ze altijd zo druk? Eh nee het is hier te leuk denk ik 😊.
Volgende dag is ze weer het voorbeeldige hondje!
Haar haar is zo bijzonder, toen we terug kwamen van onze vakantie hier in Friesland met de boot, leek het net of ze door de zon verkleurt was! Een blondachtige gloed zat er over heen, alle kleuren bruin/grijs heeft ze ook in haar haren! Met alle herfstkleuren camoufleert ze nu mooi in het bos.
Iets wat we vanaf het begin hebben gedaan is bijna elke week een foto van haar maken op de pauwstoel die in de kamer staat. Inmiddels springt ze er automatisch op en gaat ze netjes voor me zitten zodat ik een foto van haar kan maken! Uiteraard wordt ze beloond met een snoepje! We zijn super blij met onze Sinne, een gezinslid is erbij gekomen, we kunnen niet van haar afblijven en ze ontvangt veel knuffels en kusjes van iedereen! Laatst vertelden we onze buren dat we volgend jaar een week op vakantie naar Lapland gaan, in plaats van te zeggen; wat leuk voor jullie, kwam direct het verzoek of zij dan wel op Sinne mochten passen voordat iemand hun voor was… dat zegt wel genoeg denken we 😄
Met Cooper gaat het goed, hij is nu nog een bolletje wol, komende week gaat zijn puppy vacht eraf! Wel is hij al flink lichter van kleur geworden.
We hebben heel veel plezier met hem, en de kinderen zijn dol op hem.
We worden op straat ook vaak aangesproken, met de vraag wat voor een leuke hond dit is.
Zijn puberteit valt (nog) mee, al staat weer vaker stil, is heel alert op zijn omgeving, en niet meer zo geïnteresseerd om een opdracht uit te voeren. Maar verder nog geen pubergedrag. Wie weet komt dat nog.
We gaan nog steeds naar cursus, dat is ook nog echt hard nodig, met name voor ons!
Hij is dol op spelen met andere honden (welke hond niet), hij is dan erg enthousiast, voor de ene hond is dat wat makkelijker dan voor de andere. Springt, dolt en daagt uit en hij krijgt er geen genoeg van.
Maar vooral is hij een hele lieve hond, hij kan overal mee naar toe, heeft geen enkele moeite met autorijden en slaapt ’s avonds heel rustig.
De berichten van Coco gaan veelal via de WhatsApp, vaak voorzien van een foto. Een greep uit de berichtjes:
Nog net geen week bij ons. Maar niet meer weg te denken. Ze loopt hier rond alsof ze hier al jaren woont.
Jaja, Coco zorgt voor extra bezoek uit Amsterdam!
Gaat goed met Coco. Ze groeit als kool.
Coco heeft vandaag kennis gemaakt met de zee.
Coco kijkt samen met ons naar Wallander.
Coco heeft vanmiddag een fotoshoot gehad. Ze liet goed zien dat ze het commando ‘blijf’ goed beheerste.
Gaat goed met Coco. Ze eet beter en het happerige wordt minder. Ze geniet iedere dag van wandelingetjes door het bos. Daar wordt ik helemaal blij van!
Het gaat goed met Coco. We wandelen iedere dag in het bos. Ze is gek op spelen met andere honden, maar ook op plassen en poep. 😄 voor jou ook vast herkenbare puber dingen.
Na een korte stop zijn we weer gestart met de hondentraining. Daar leren we samen weer nieuwe dingen waar we weer een week de tijd voor hebben om dit verder in te trainen.
Lekker genieten van een botje tijdens het koffiedrinken buiten van de baasjes.
Samen wandelen op de hei. Commando ‘Wacht’.
Ze ligt nu lekker buiten op het terras te slapen.
Gemêleerd vachtje met opvallende oogjes!
