De afgelopen weken bewogen wij ons van de geboorte van Bodhi, via de Kerst, hupsakee het nieuwe jaar in. Het is 2023! Gelukkig Nieuwjaar!🥂✨ Maak er wat moois van. Met liefde en zorg voor onze planeet, je naasten èn jezelf. Veel geluk, gezondheid, wijsheid en plezier, met of zonder trouwe lieve viervoeter(s).
Het zijn altijd bijzondere weken; die laatste weken van een jaar, ...die eerste weken van het leven van een klein pupje. Wij mensen scharrelen een beetje hectisch van de ene feestelijke sociale ontmoeting naar de andere. Reflecteren het jaar, voelen ons wat melancholisch, luisteren top 2000, kijken ‘All you need’, leggen een puzzel en eten ons wat ronder.
Bodhi daarentegen lag deze eerste weken vooral te slapen en laafde zich aan moeders borsten. Er gebeurde schijnbaar weinig. Maar schijn bedriegt! Ook bij haar is er echt beweging. Van klein larfje bijna groeide ze uit naar een echt hondje. Al slapend en drinkend dus. Het gaat met een beetje geluk helemaal vanzelf. We zagen haar gewoon groeien. Bodhi komt dan ook niets tekort. Ze hoeft maar te bewegen en mama Dieuwke staat al paraat om weer te voeden. Ze lurkt zich van de ene borst naar de andere. Super tevreden.
Zo’n eenling ligt echt onder een vergrootglas hoor. Alle zorg gecomprimeerd naar dat ene kleintje. Gevoed door de ‘Grote Google’ waar we ons inlazen over singleton pups. Ontwikkelt ze zich normaal? Is ze niet te dik? Beweegt ze wel goed? Leert ze op de juiste tijd lopen? Gaan de oogjes al goed open? Blijft de voeding wel op gang? Of is er juist teveel? Kan ze al wat horen? Leert ze al zelf plassen en poepen? Dat heb je echt niet zo sterk bij een groter nest. Daar heb je vergelijking zat en zie je direct wel dat het gewoon klopt. Nu zit ik fronsend filmpjes van vorige nestjes te bekijken of Bodhi wel een beetje in de pas loopt. Ter geruststelling voor iedereen: Ze doet het uitstekend! Een volstrekt normale ontwikkeling.
Hier doen we natuurlijk ook wel goed ons best voor. We hebben haar uitgedaagd om meer te bewegen door onder het vetbed in de werpkist wat ‘obstakels’ te leggen zodat Bodhi moest gaan klauteren, haar spierkracht ontwikkelen. Wat ze anders met haar brusjes zou hebben gedaan. Ook hebben we spelenderwijs (en met mate!) Early Neurological Stimulation toegepast. Het kietelen van de voetzooltjes, kort in diverse posities brengen, kort aanraken met koude handen. Mits voorzichtig toegepast heeft dit voordelen in de ontwikkeling van de breinverbindingen van een pup, waardoor er beter aangepast kan worden aan diverse situaties op latere leeftijd. Dat hebben we overigens ook altijd bij alle vorige pupjes gedaan, daarop is Bodhi geen uitzondering.
Dieuwke doet ook haar best. Ze ‘plaagt’ Bodhi door iets verder weg te gaan liggen zodat ze naar Dieuwke toe moet kruipen/lopen. En is Bodhi er eenmaal, dan stapt ze vrolijk weer weg zodat Bodhi opnieuw een eindje in beweging moet komen.
Ook sociaal gezien komt ze nog niks tekort. Oma Fay komt geregeld even snuffelen en iedereen hier in huis bemoeit zich heerlijk met lieve Bodhi. De komende tijd zal er steeds meer actie in de tent komen. Zullen we telkens een iets meer verrijkte omgeving gaan aanbieden. Geluiden, geuren, kleuren, vormen, materialen. Even buiten een kijkje gaan nemen, andere mensen en dieren gaan ontmoeten. We hebben er zin in. Een feestje met deze lieverd!
Ze is ons speciaaltje. Black beauty Bodhi. Met haar prachtige glimmende vachtje wat groeit en steeds meer krul krijgt, haar ienieminie nageltjes die al een keertje geknipt zijn, haar kleine kraaloogjes die steeds meer vorm krijgen en inmiddels open zijn gegaan, schattige oorflapjes die groeien en waarmee ze inmiddels kan horen, haar stevige pootjes welke steeds stabielere stapjes gaan zetten.
Aandoenlijk blijft het, zo’n klein kruimeltje. Een wiebelend kontje. Een knoffelig tuimelaartje. Een heerlijk knuffeltje dat ontspannen bij ons in de armen in slaap valt. Betoverende Bodhi die onze harten laat smelten en in vertedering laat ontspannen. Wat een prachtig begin van dit nieuwe jaar!
Bekijk hier de video’s van week 2 en 3:
