Freonskip
Australian Labradoodles

Genieten van groei en geur
Week 1 — 6 februari 2015

Genieten van groei en geur…? Geur?! Ik hoor het jullie denken 😄.
Ja, we genieten volop van de zalige puppy geur. Zoetig. Zacht.
Laat ik er overigens direct bij zeggen: …in dit stadium.
Er kan weinig tippen aan je neus in een nestje piepjonge puppy’s steken!
En het is verbazingwekkend hoe de puppy’s groeien. Inmiddels hebben ze hun lichaamsgewicht meer dan verdubbeld. Het is toch geweldig, van enkel de moedermelk.
En Fay heeft ze in het gareel hoor. Vorige week konden we nog iedere twintig minuten hulp bieden bij het aanleggen van de pups. Gelukkig had gaandeweg de week Fay daar echt geen zin meer in. Even de pups laten piepen helpt. En het werkt vlot ook nog. Binnen een mum van tijd had Fay de pups op een prachtig schema van om de twee uren voeden. Heerlijk. Ook voor mij.
De eerste keer twee uren doorslapen liet, zoals gebruikelijk bij nieuwbakken ouders, ons flink schrikken. Oeh, leven ze nog…! Niks aan de hand natuurlijk.
Fay lag zo mogelijk nog dieper te slapen dan ik op het matrasje ernaast. Waardoor ik ook verschrikt Fay wakker schudde: oeh, leef je nog! …tja.
De eerste slopende week is achter de rug. En een beetje (nadruk op beetje) nachtrust doet goed. En toch is het geen straf, midden in de nacht kraamhulp bieden aan elf puppy’s. Een beetje slaapdronken en een beetje verliefd – jawel – de neus in het nestje steken. Genieten dus.

De vachtjes en de nageltjes zijn ook al gegroeid. Heel zacht, dat vachtje. En binnenkort zal ik de nageltjes voorzichtig bijpunten zodat Fay niet gekrast wordt op haar buik.
We zien ook al meer beweging. Aarzelend komen de buikjes soms al even los van de grond. Voor de voeding weten ze zelf feilloos de weg naar de tepels te vinden, het lijkt wel survival of the fittest. Een gekrioel van puppy’s op weg naar voeding. Onze rol is dan opletten of de lichtste, of meest hongerige, een goed plekje heeft.
Een moment van een paar minuten onrust, gevolgd door luid geklok van melk door de kleine keeltjes. En daarna volkomen rust, verzadigde ronde buikjes. Een nest tevredenheid.
Heel lachwekkend was het moment dat er een klein blafje van een pupje kwam en Fay verbaasd opkeek en zacht een blafje terug gaf. Als dat moment op film had gestaan was het vast een YouTube hit geworden. Hilarisch.
De geluidjes zijn aandoenlijk. Ieder geluidje heeft zo z’n eigen betekenis. Van een soort sirene geluid als een pup de weg even kwijt is, tot een ongeduldig ‘uh-uh-uh’ als er een tepel in de buurt is. En dan die hele kleine ‘blafjes’ die soms al gemaakt worden. We blijven ons verwonderen.

In de komende week zullen de oogjes en oortjes open gaan. Het is nu al zichtbaar dat dit al wat meer ontwikkeld is. Dit luidt een overgang in naar een volgende fase, waarin de wereld weer een klein beetje groter wordt voor de puppy’s.

Bekijk hier de video’s van week 1: